Bal

Idę na bal :)))) na cześć nadchodzącej jesieni.
O balu pięknie pisze Olga .
Jesień, to dosyć chimeryczna Pani, więc tak myślę, że jeśli ją powitamy godnie i radośnie, to odwdzięczy się swym pogodnym, złotym obliczem ustrojonym w woalkę z babiego lata.
Bal zapowiada się pięknie...cudowne towarzystwo, pięknie ozdobiona sala....aaaaaaaa bo jeszcze nie napisałam, że odbędzie się on w gospodzie Pani Hanny "Pod złotym liściem". Nie będę pisać o przygotowaniach do tego balu, bo oczywiście najpiękniej napisała o tym Olga , pozwoliła nam poznać niektórych gości...u niej najlepiej poczujecie klimat gospody i miasteczka, w którym się ona mieści.
Bal, wymaga odpowiedniego stroju...a bal na powitanie Jesieni tym bardziej zobowiązuje. Bo jako się rzekło, Pani to chimeryczna, trzeba uważać żeby jej nie rozgniewać.
Postanowiłam, że ubiorę się w białą, płócienną suknię (takie wspomnienie lata)..przed chłodem okryję się ciepłym wełnianym szalem. Mam nawet kapelusz, który, tak myślę, idealnie pasuje.
Ale każdy strój wymaga dodatków, które uzupełnią, dopełnią całość.
Takim dodatkiem na pewno jest torba. My kobiety musimy mieć gdzie schować puder, pomadkę (czasami trzeba sobie odrobinę poprawić urodę ;)).....Bal jesienny, to i torba w tym klimacie byłaby najlepsza :)
Pomysł na torbę jesienną chodził za mną od dawna, zresztą zapowiadałam wcześniej, że się wykluwa, że się tworzy......i bal, stał się pretekstem, żeby poważnie zabrać się do pracy.
I teraz zaprezentuję Wam moją stylizację na ten bal. To będzie moja pierwsza i ostatnia zarazem, bo  żadna ze mnie stylistka i nie mam zamiaru pretendować do tego miana.
Ale ten jeden raz sobie pozwolę ;)

 Mam kłopot z butami, ale jak przeczytałam, nie ja jedna...pewnie na bosaka wystąpię .....
Za modelkę robi Zośka, ma nienaganną figurę i myślę, że nie obrazi Waszego poczucia estetyki :)
Jesienna torebka, nieduża, ale wystarczająca, żeby zmieścić najważniejsze kobiece akcesoria, niezbędne na balu :)

Słów kilka o podszewce. Użyłam do jej uszycia materiału, który dostałam od Agnieszki L Według mnie, idealnie wpisuje się w klimat jesieni :) a także w klimat opowieści, którą tak pięknie snuje Olga.
Pokażmy jesieni radosne oblicza, to może i ona odwzajemni nam tym samym?
Beata